Αχ αυτοί οι Γερμανοί...Δεν τους φτάνει που είναι από τις πιο "οικολογικές" χώρες του πλανήττη, έχουν και το Freinburg, την πιο-"πράσινη"-και-από-"πράσινη" πόλη, όπου -τι περίεργο!- κρύβεται και η "πιο -φιλική προς το περιβάλλον-δεν-γίνεται" γειτονιά Vauban. Όπως αντιλαμβάνεστε, ένας Έλληνας, φτάνοντας εκεί, αναπνέι με δυσκολία, περίπου όπως οι ορειβάτες σκαρφαλώνοντας σε δυσθεώρητα ύψη. Πολύ οξυγόνο...Βέβαια, μια βόλτα στη γειτονιά του Vauban αρκεί για να καταρρίψει διάφορες "ελληνικές" θεωρίες, όπως αυτή που θέλει τη ζωή σε τέτοια περιβάλλοντα βαρετή ή και εκείνη που πεισματικά θέλει να ανακαλύψει κάτι σάπιο σε οποιοδήποτε "αποστειρωμένο" βασίλειο. Όχι. Ακόμα και αν περπατώντας στα δρομάκια της συνοικίας έρχεται στο νου το "Dogville" και οι "Γυναίκες ου Στέπφορντ", στην πραγματικότητα αμέσως αντιλαμβάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε μια γειτονιά όπως όλες, με φυσιολογικούς ανθρώπους, με φυσιολογικές ζωές.
...Εντάξει, ίσως όχι φυσιολογικές με τα δικά μας μέτρα. Γιατί δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλές πόλεις στην Ελλάδα όπου τα παιδιά μπορούν να παίζουν στο δρόμο με ασφάλεια, ο αέρας να είναι καθαρός και, ακόμα περισσότερο, ο κόσμος να αισθάνεται μέλος μιας δημιουργικής, ανοιχτής κοινότητας. Αλλά έτσι είναι η συνοικία του Vauban, ένα μέρος που έχει εξοστρακίσει το αυτοκίνητο, όπου τα σπίτια παράγουν την ενέργεια που καταναλώνουν,όπου ο αγώνας για ποιότητα ζωής μετριέται με δέντρα, ελεύθερους χώρους-και όχι από την ιδιοκτησία- και έχει κερδηθεί.
[...]
Όλα τα σπίτια στο Vauban πληρούν τις πλέον αυστηρές προδιαγραφές εξοικονόμησης ενέργειας και βιοκλιματικού σχεδιασμού, με τα περισσότερα να παράγουν την ενέργεια που χρειάζονται είτε με ηλιακά πάνελ στις στέγες είτε με ειδικές εγκαταστάσεις στα υπόγεια. Ταυτόχρονα, εγκαταστάσεις φωτοβολταΪκών αλλά και ένα πρότυπο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με καύση wood-chips, σε συνδυασμό με φυσικό αέριο, συμβάλλουν στην παροχή ηλεκτρικού και ζεστο΄νερού στις κατοικίες. Σε κάθε περίπτωση, στο Vaubn ένα σπίτι χρειάζεται πρόσθετη ενέργεια από...0 ώς το 30% από όση καταναλώνει ένα μέσο σπίτι στη Γερμανία. Όπως εξηγεί στο περιοδικό Time ο Αντρέας Ντελέσκε: "Ζω σε ένα σπίτι 90 τετραγωνικών μέτρων, με τρί δωμάτια, και πληώνω 200 ευρώ για θέρμανση και ηλεκτρισμό. όχι το μήνα, αλλά το χρόνο".
Ζωή χωρίς αυτοκίνητο
Το πιο χαρακτηριστικό επίτευγμα ωστόσο του Vauban είναι η "ζωή χωρίς ιδιόκτητο αυτοκίνητο". Σε κάθε 1.000 κατοίκους του προαστίου αντιστοιχούν περίπου 200 αυτοκίνητα, τα μισά δηλαδή από μια παρόμοιου μεγέθους συνοικία στο Freinburg. Οι κάτοικοι του Vauban εξυπηρετούνται από ένα δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς, τραμ και ποδηλατοδρόμων αλλά και από προγράμματα car sharing. Το κέντρο του Freinburg πάντως είναι μόνο 3 χιλιόμετρα μακριά, απόσταση που διανύεται και με ποδήλατο.
Στους περισσότερους δρόμους του Vauban, λοιπόν, η κίνηση των οχημάτων απαγορεύεται, ενώ στους υπόλοιπους επιτρέπεται, αλλά με πολύ χαμηλό όριο ταχύτητας. Τα σπίτια, δε, δεν διαθέτουν χώρους στάθμευσης-για την ακρίβεια, όοιος επιθυμεί να έχει το δικό του αυτοκίνητο καλείται να πληρώσει πολύ υψηλό ποσό για αγορά μιας θέσης στα πάρκινγκ της πόλης (περίπου 30.000 ευρώ!).
Η απουσία οχημάτων στους δρόμους έχει αυτομάτως "απελευθερώσει" χώρο για τους κατοίκους. Οι δρόμοι χρησιμοποιούνται για βόλτες και παιχνίδι, ενώ οι περισσότεροι οδηγούν σε ανοικτούς χώρους, παιδικές χαρές και κήπους. Ευλογημένο και από τη θέση του, στις παρυφές του Μέλανα Δρυμού, το Vauban ήταν η υπ'αριθμόν ένα επιλογή για όσους αγαπούν την άγρια φύση και τις εκδρομές.
Είναι και άλλο πολλά που γίνονται στο Vauban, όπως η συλλογή του βρόχινου νερού για οικιακές χρήσεις, η διάθεση διαμερισμάτων για ανρθώπους χαμηλών εισοδημάτων, τα κοινοτικά workshops κ.λπ.
Η στάθμευση αυτοκινήτων δεν επιτρέπεται -μόνο η στάση για λίγα λεπτά ή σε περιπτώσεις ανάγκης.
(Μονόζυγο στο δέντρο, μια απόλαυση που τα περισσότερα παιδιά των πόλεων στερούνται)
της Λινας Γιανναρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου