Η 15η Οκτωβρίου έχει παγκοσμίως καθιερωθεί ως η ημέρα
εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού», με στόχο τη διάδοση της μεγάλης σημασίας της χρήσης του και την ευαισθητοποίηση του κοινού στην προσπάθεια των ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση, αλλά και για την αντιμετώπιση των
προβλημάτων που συναντούν στην καθημερινή μετακίνησή τους. Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από
ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το κίνημα αυτό ξεκίνησε από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover, ο οποίος πρωτοχρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι για τη βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και δεν έχουν γίνει. Αυτοί οι άνθρωποι δεν επαιτούν αλλά διεκδικούν το αυτονόητο: Ισότιμη Κοινωνική Ένταξη με Αξιοπρέπεια. Οι ειδικοί του κράτους με προτάσεις που τους έχουν δωθεί θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα, αλλά το κράτος για πολλοστή φορά το αναβάλλει. Με την αναβολή όμως δεν λύνονται τα προβλήματα αλλά οξύνονται και διευρύνονται. Από την άλλη εμείς που αποτελούμε το ευνομούμενο κράτος καθημερινά τους κάνουμε την ζωή τους δύσκολη: παρκάρουμε τα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, τους πέρνουμε τις θέσεις στάθμευσεις, σκάβουμε πεζοδρόμια, αφήνοντας κακοτεχνίες και τους βλέπουμε με λύπηση. Δεν τους αξίζει η λύπηση αλλά ο θαυμασμός μας. Καθημερινα μας δίνουν μαθήματα ζωής. Μας αποδεικνύουν πως «η υπομονή και η προσπάθεια είναι κλειδιά για όλες τις κλειδαριές. Κλείνουν και ανοίγουν όλες τις πόρτες της ζωής».
(πηγή: pontokomicom.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου